این اثر تصحیح، ترجمه و شرح رسالۀ «تلخیص کتاب الکون و الفساد» است. مولف آن حسن بن موسی نوبختی یکی از بزرگان متکلمان شیعه منسوب به خاندان ایرانی معروف نوبختی است. عمده اشتهار این شخصیت برجسته در تاریخ کلام اسلامی به جهت کتاب معروف «فِرق الشّیعة» بوده است و از همین رو صاحب اثر غالباً به عنوان متکلم شناخته می‌شده است ولی با تصحیح و معرفی این اثر مشخص می‌شود که او واجد شأن فلسفی نیز بوده است. اهمیت این کشف در آن است که نشان می‌دهد کلام، به ویژه کلام شیعی، از همان آغاز، درگفت و گویی با فلسفه شکل گرفته است.